Zayn :)

Na początku pragnę przeprosić fanów Perrie Edwards że po niej lekko pojechałam i obraziłam jej imię. Fakt faktem nie lubie jej ale to tylko imagin a nie hejty na nią. Wielkie sorry i pozdrawiam wszystkich którzy także jej nie trawią.

Kolejny deszczowy dzień. Siedziałam na oknie patrząc jak krople deszczu spływają po szybie. Ta pogoda oddawała moje uczucia. Trzymając nasze wspólne zdjęcie rozpamiętywałam piękne chwile spędzone tylko z tobą. Piękne chwile które już nie wrócą. Tak strasznie za tobą tęsknię. Dlaczego mi to zrobiłeś?? Dlaczego mnie zostawiłeś czy ja ci nie wystarczyłam?? Co ona ma czego ja nie mam?? Muszę się pogodzić z myślą że się do ciebie nigdy nie przytulę nie złoże pocałunku na twych delikatnych i ciepłych ustach. Nie poczuję ciepła bijącego od ciebie zapachu twoich perfum i nie usłyszę tych dwóch pięknych i pustych słów „Kocham Cię”.

Dziś mija miesiąc odkąd zerwałam z moim ukochanym Zaynem. Zostawił mnie dla jakieś tlenionej i pustej lali Szmeri Perrie czy jak jej tam. Nie ważne nigdy jej nie lubiłam a teraz jej szczerze nienawidzę. W sumie to i jego także powinnam znienawidzić ale za bardzo go kocham aby to zrobić. Pewnie nie był ze mną tak szczęśliwy jak z nią jego wybór.

Jak to w przyrodzie bywa po deszczu następuje piękny słoneczny dzień. Tak samo jest z moim życiem są trudne chwile ale trzeba się z nimi pogodzić i zacząć normalny tryb nudnego życia. A skoro za oknem był piękny słoneczny dzień to i ja wstałam z dobrym humorem aż dziwne. Wstałam z łóżka wygrzebałam w garderobie krótkie jeansy białą polo z napisem „SIMPLE IS BEAUTIFUL YOU ALL KNOW THAT” i niewielkimi serduszkami w koło. Do tego białe Vansy. Poszłam do łazienki. Poranna toaleta lekki makijaż luźny kok. Ubrałam się i poszłam zrobić sobie śniadanie. Zjadłam je szybko i postanowiłam wyjść na miasto. Kiedy byłam z Zaynem stałam się sławna. Postanowiłam sprawdzić fb i tt. Kiedy zobaczyłam to zdj stanęłam w miejscu nie zwracając na przechodniów. Było to zdjęcie Zayna i tej pudernicy Perrie. Było ich chyba z 15 jak się całują przytulają. Okropne. Do moich oczu momentalnie napłynęły łzy. Schowałam telefon do kieszeni. Szłam teraz szybkim krokiem. Wszystkie wspomnienia wróciły. Nasze wspólne chwile zdjęcia. Dotykał ją w taki sam sposób jak mnie. Ale on już nigdy nie będzie mój. Właśnie przechodziłam ulubionej kawiarni. Wiele czasu spędzałam tutaj z nim. Spojrzałam na nasz stolik. Wtedy go ujrzałam. Położyłam dłoń na szybie. Miałam zamiar już wejść do środka. Przywitać się. Porozmawiać. Ale tą chwilę musiało coś zepsuć. Musiała podejść ta barbi. „Jak on może zabierać tą krzyżówkę osła z mułem do naszej kawiarni do naszego ulubionego stolika”. Stałam wpatrzona jak się do siebie śmieją migdalą i rozmawiają. Stałam jak słup soli i wtedy Zayn odwrócił głowę w moją stronę. Nasze oczy w końcu się spotkały. Patrzyliśmy sobie głęboko w oczy. Z jego wyczytałam zaskoczenie i radość a z moich można było wyczytać tylko żal smutek i ból. Pokiwałam głową coraz mocniej zaciskając usta żeby nie rozpłakać się przy nim. Nic jednak to nie pomogło. Pojedyncze łzy zaczęły kreślić ścieżkę na moim policzku. Zaczęłam gdzieś biec. Nie ważne gdzie jak najdalej od niego. Po 200m jednak przystanęłam i rozpłakałam się. Oparłam się o jakiś budynek i zjechałam po nim. Schowałam głowę w podkulone kolana i rozpłakałam się jak nigdy dotąd. Poczułam czyjeś ręce które mnie przytulają. Dziwne ale wtuliłam się w jego umięśniony tors i wtedy poczułam dobrze znane mi perfumy. Podniosłam głowę i zobaczyłam jego

*Zostaw mnie!!!! wracaj do mniej a mnie zostaw słyszysz!!!

*Ciiii. Nic nie mów. Proszę.

*Nie wracaj do niej.

*Ale jej nie ma.

*Daaa. Może mi powiesz że poszła kupić mi chusteczki i zaraz poprawi mi makijaż. Uważaj bo uwierzę.

*Uwierz mi jej już nie ma.

*Bardzo szybko się pocieszyłeś. Nie znałam cie od tej strony.

*Zrobiłem to bo byłem a raczej jestem dupkiem i zauroczyła mnie pierwsza lepsza blondi. To była chwila słabości. Przepraszam.

*A może tak byś raz pomyślał o kimś innym. Nie wiesz jak ja się czułam!!! Ta twoja chwila słabości zniszczyła mi życie. Ale się już pozbierałam. A teraz wracaj do niej bo ci ucieknie. Zapomnij o mnie o tej chwili i o wszystkim co nas łączyło.

*Zerwałem z nią.

*No to masz problem.

Opanowałam emocje. Rozmowa z nim zawsze mnie uspokajała. Postanowiłam się zebrać i wracać do domu. Szybko wstałam i miałam odchodzić ale Zayn złapał mnie za nadgarstek. Zobaczyłam w jego oczach smutek ból i łzy które płynęły już po policzku

*Błagam wróć do mnie. moje życie nie ma sensu bez ciebie teraz to wiem. Kocham Cię.

Nie wiedziałam co mu odpowiedzieć ale te dwa piękne słowa poruszyły moje serce. Wzięłam w dłonie jego twarz i pocałowałam go najdelikatniej jak umiałam.

*Kocham Cię słońce. To znaczy że mi wybaczyłaś??

*Tak głuptasie. Ale nie rób mi tego nigdy więcej. Kocham cię.

Pocałowaliśmy się po raz drugi na środku chodnika. Oparliśmy swoje czoła o siebie i dopiero się skapneliśmy że przechodnie się na nas gapią w dziwny sposób. Roześmieliśmy się. Złapaliśmy się z ręce i ruszyliśmy do mojego domu.  

 

 

Boże jak ja dawno pisałam imaginy. Strasznie mi tego brakowało a co najgorsza to czasu i weny. Tęskniłam za imaginami z Zaynem i ogólnie za pisaniem. Mam nadzieję że się wam spodoba i proszę o komentarze. To wiele dla mnie znaczy.