Louis :)

Siedziałam na oknie. Patrzyłam jak krople deszczu spływają po szybie. Znowu lało. Norma w Londynie. Patrząc na krople wspominałam wszystkie piękne chwile i dni spędzone z moim ukochanym Louisem Zostawił mnie tak bez powodu. Z moich oczu leciały łzy. Spływały tak samo jak krople deszczu po szybie. Te pół roku które spędziliśmy razem poszły od tak w niepamięć. Mijały dni a ja nadal nie mogłam pogodzić się z tym. Cały czas miałam w pamięci jego słowa
„[T.I]zrywam z tobą. Mam kogoś innego. Tak naprawdę byłaś dla mnie przygodą. Wiem że te słowa bolą ale to prawda. Między mną a tobą nie ma już chemi.”
Zamknęłam się w sobie. Nie rozmawiałam z nikim nie jadłam prawie wcale. Z Louisem nie utrzymujemy kontaktu. Widuje go tylko na wywiadach w tv.
Postanowiłam że zacznę życie od nowa. Na nowo je układać ale tym razem bez żadnego chłopaka.
Był słoneczny dzień więc wybrałam się na spacer do parku potem na obiad w mojej ulubionej restauracji.
Przechadzka po parku to nie był do końca dobry pomysł. Wszystko wróciło. Wspomnienia jak leżeliśmy na trawie patrząc w niebo. Nocą na gwiazdy. Zawsze w tym samym miejscu i do tego te pary które siedziały na ławkach migdaląc się. Ohyda. Przyspieszyłam kroku zlewając się łzami. Wtedy przestałam patrzeć jak idę i na kogoś wpadłam.
*Przepraszam powinnam patrzeć jak chodzę. Niezdara ze mnie.
*Nic się nie stało. [T.I] to ty??
Podniosłam głowę i zobaczyłam szczerzącego swoje białe zęby Louisa. Moje serce biło szybciej. Czułam jak rumieńce wyskakują na moją twarz.
*Tak Louis to ja. Ja już muszę lecieć.
Poczułam jak łapie mnie za rękę
*[T.I]poczekaj. Wiem że ode mnie uciekasz ale porozmawiajmy. Proszę.
*Ale my nie mamy o czym rozmawiać. Zrozum. Zostawiłeś mnie a ja próbuję w końcu zapomnieć o tobie.
*Uwierz mi że mamy. Proszę. Zapraszam cię na kawę.
*Louis.......... na dobra chodź.
Weszliśmy do naszej ulubionej kawiarni. Zamówiliśmy kawę.
*Więc czego chcesz ode mnie??
*[T.I] posłuchaj. Ja..... długo myślałem nad tym co się stało. Nad moimi słowami które jak sobie wyobrażam strasznie cię zabolały. I chcę cię przeprosić. Za te wszystkie dni i nie przespane noce które przepłakałaś. Za moje słowa które nie powinny nigdy paść. Wiem zapewne teraz w twoich oczach jestem zwykłym dupkiem który na nic nie zasługuje i zauroczył się jakąś laską która go wykorzystała ale proszę wybacz mi chociaż na to nie zasługuję teraz. Ale zrozumiem jeśli tego nie zrobisz. Ja dopiero teraz zrozumiałem jaki błąd popełniłem zrywając z tobą. Frajer ze mnie.
*Louis... sam powiedziałeś że nie zasługujesz na wybaczenie. I ja ci nie umiem wybaczyć na zawołanie bo to jest strasznie trudne i ja nie umiem. Ja muszę wszystko przemyśleć. Daj mi trochę czasu.
*Dobrze. Ale daj nam jeszcze jedną szansę. Bo moje życie bez cb nie ma sensu.
*Ja muszę już iść.
Wybiegłam z lokalu jak najszybciej. Nie mogłam uwierzyć że on prosi mnie o wybaczenie że znowu możemy być razem i to tylko zależy ode mnie. łzy szczęścia przetoczyły się przez moje oczy. Dziś od nie pamiętnych czasów po raz pierwszy jestem szczęśliwa. Weszłam do domu i zaczęłam myśleć czy wybaczyć mu. A jak zrobi mi znowu taki kawał i zostawi?? Takie i podobne myśli miałam w głowie. Zasnęłam.
Obudziłam się o 10 i od razu Włączyłam sobie płytę One Direction. Jedna piosenka druga i doszło do More Than This. Wsłuchałam się w każde słowo najpierw Liama potem Harrego Nialla i doszło do Louisa. Utonęłam. Wtedy dotarło do mnie że ja naprawdę go kocham i nie mogę bez niego żyć. Wzięłam tel. i napisałam do niego sms żeby przyszedł do mnie jak najszybciej. Po 15 min usłyszałam dzwonek do drzwi to był on.
*Coś się stało?? Przyszedłem najszybciej jak mogłem.
*Nic. Ale muszę ci coś powiedzieć. Chodź do salonu.
Wzięłam go za rękę i poszliśmy usiąść.
*Louis ja... ja postanowiłam że... –zacięłam się na moment.
*Nie wybaczysz mi??
*Nie ja ci wybaczam. Bo ja nie mogę bez cb żyć i funkcjonować. Gdy ciebie przy mnie nie ma nic nie ma sensu.
*Boże kochanie jak ja na to długo czekałem. Ile razy tu byłem ale zawsze się bałem zadzwonić do drzwi. Głupi byłem.
*I to bardzo.
Powrót do siebie przypieczętowaliśmy namiętnym pocałunkiem. Od tej pory nie odstępujemy siebie na krok. Jesteśmy naprawdę szczęśliwi. I mam nadzieje że będzie tak do końca życia.    

to chyba pierwszy mój imagin z Louisem albo drugi. i na pewno jest cienki.Ja już nie umiem pisać  ;( sorki za to że nie jest taki na jaki czekaliście